Na dzień dobry

Poranek.

Pomagam Zosi ubrać czapkę i kurtkę, wychodzimy do przedszkola.

- Kocham mocno, mocno, mocno - mówi szeptem Zosia patrząc mi prosto w oczy.

Trafiona zatopiona, ech...☺

Co nam zaprząta głowy cz.I

Część spraw odhaczamy jako załatwione, inne wciąż czekają na pozytywne zakończenie.

Jedno jest pewne - wciąż coś się dzieje i na nudę nie możemy narzekać.

Mamy nową spacerówkę do pokonywania krótkich dystansów. Nasz dotychczasowy staruszek Mclaren wytrwał do końca - uf, uf, uf! Bałam się, że rozkraczy się w którymś momencie i trzeba będzie Zosię nieść. Na szczęście nic takiego się nie wydarzyło. Dotychczasowy Mclaren służył nam dzielnie przez 5 lat i i był niezbędny w codziennych kursach do różnych miejsc.

Nowy wózek oznacza sprawne składanie i rozkładanie oraz niezacinające się kółka. Słowem - miodzio!

Jedyny mankament to cena - za tą lekką konstrukcję trzeba zapłacić "jedyne" 3000 PLN. Tym razem załapaliśmy się na refundację NFZ, więc cieszę się, że przynajmniej w tym przypadku nie musiałam organizować dodatkowego źródła dofinansowania. Mniej pociesza fakt, że cena jest absurdalnie wysoka, a my wszyscy składamy się na zakup podobnych sprzętów, które są nieumiejętnie wyceniane (albo pazernie raczej).

Dla Zosi wózek, dla Frania też coś miłego. W zależności od Francikowego pomysłu: kokon/ dziupla/ dom/ rakieta/ koja:

Po dwóch miesiącach oczekiwania, dotarły również specjalne buty w wersji zimowej dla Zosi.
Są zaopatrzone w 4 rzepy, więc zakładanie ich czy ściąganie nie sprawia żadnych problemów.
W tym przypadku otrzymaliśmy częściowe dofinansowanie z NFZ-u. Cena, jak można się domyśleć, jest również nieprzyzwoicie wysoka - 330 zł. Co ciekawe te same buty dostępne na stronie producenta są o kilkadziesiąt złotych tańsze niż w przypadku, gdy przewidziane jest dofinansowanie NFZ. Nikt z pracowników nie  był w stanie dotychczas wyjaśnić skąd bierze się ta różnica w cenie, skoro produkt jest taki sam...

Jeżeli do ciepłych butów dorzucimy czapkę oraz spodnie narciarskie, które Zoszka po raz pierwszy zaakceptowała bez problemu - zima może przyjść. Mamy chrapkę na sanki ;)  Jedyny kłopot to rękawiczki, ale znajdziemy jakieś tymczasowe rozwiązanie, jeżeli będzie taka potrzeba (czytaj: niech ten śnieg w końcu sypnie konkretnie ☺).

Wciąż czekamy na termin komisji, która ma wydać nowe Orzeczenie o Niepełnosprawności. Wyjątkowo późno tym razem się to odbywa. Obecne orzeczenie traci ważność 30.11, karta parkingowa również, a na komisję możemy liczyć najwcześniej w połowie grudnia.

Zoszka jest znowu posiadaczką dwóch dorodnych gipsów. Dziś mija już 6 dzień i wszystko wygląda naprawdę dobrze! Brak pęknięć, nastroje Zosi podobnie jak wtedy, gdy gipsów brak. Mam nadzieję, że i tym razem Zosia wytrwa pełne dwa tygodnie.

A poza tym powolutku zaczynamy myśleć jak ogarnąć proceduralną stronę przeniesienia Zosi do nowej placówki od września oraz przymierzamy się do wprowadzenia w życie kilku usprawnień,  które do tej pory odkładaliśmy na wieczne "kiedy indziej", ale o tym już innym razem. 

P.S. Zoszka zaczęła intensywniej wyrażać swoje emocje. Gdy się zdenerwuje coraz częściej woła wyraźnie... "k...a m..ć". Puszczamy to mimo uszu, żeby nie utrwalać i nie podkreślać, choć zmraża nas, gdy słyszymy wiązankę rzucaną przez Zosię. Na szczęście możemy usłyszeć również wiele dobrych słów, co sprzyja zachowaniu równowagi psychicznej ;)

1%

Gdy przychodzi czas wpływania 1% na subkonto Zosi odruchowo wstrzymuję oddech. Z jednej strony po cichu liczę, że i w tym roku ktoś zdecyduje się wesprzeć naszego blondaska, z drugiej zaś mam świadomość, że osób potrzebujących jest z każdym rokiem coraz więcej. 

Dlatego niezmiennie czuję ogromną wdzięczność za każdą wpłatę, która przekłada się na kontynuację rehabilitacji, terapii lub częściowe dofinansowanie drobnejszych zakupów ortopedycznych jak buty, ortezy czy niektóre leki zlecone przez neurologa.

Do rozpoczęcia nauki w szkole Zoszka będzie miała zapewnioną ciągłość dotychczasowych terapii co jest absolutnie cudowną wiadomością ☺!!! O dofinansowanie do zakupu różnych sprzętów, których potrzeba pojawia się co jakiś czas oraz do fibrotomii będziemy się starać w inny sposób.

Z całego serca dziękujemy wszystkim, którzy przekazali Zosi swój 1%!

Z nim naprawdę tak jest - niby niewielka rzecz, ale ma wielką moc!

Gdzie jesteśmy, gdy nas nie ma

Nie samą rehabilitacją żyjemy ☺

Pośród codziennych terapii, ćwiczeń, organizowania dofinansowania do zakupu różnych niezbędnych sprzętów oraz zwykłego rytmu dom - praca dobrze jest przecież znaleźć chwilę na odpoczynek.

Co jakiś czas właśnie tak jest, że rzucamy wszystko i uciekamy. Jednym razem spędzamy wolny dzień niedaleko, przy innej okazji wyjeżdżamy dalej, ale niezmienne jest jedno - potrzebujemy tego jak powietrza. Niepełnosprawność Zosi narzuca mnóstwo ograniczeń, ale będziemy robić wszystko, żeby nie zamknęła nas ona (niepełnosprawność) w domu.

I chyba każdy kolejny wyjazd idzie nam coraz sprawniej ☺ Jest też druga strona medalu - więcej wspólnie spędzanego czasu = rzadsza obecność na blogu ;)

P.S. Na Zoszkowym subkoncie jest już zaksięgowanych ponad 90% wpłat z 1%. Hurra ☺!!! O tym jutro.

P.S.2 Jedna z fundacji odmówiła nam dofinansowania do zakupu siedziska Buffin. Jest tak wiele podobnych wniosków, że mamy ponownie złożyć dokumenty w styczniu. 

W międzyczasie na portalu chustowo została zorganizowana zbiórka dla Zosi. Udało się zebrać ponad 1200 zł! Całość spłynęła już na subkonto i wraz z pieniążkami zebranymi kilka miesięcy temu w przedszkolu Frania mamy już połowę kwoty do zakupu siedziska. Ponieważ środki zgromadzone na subkoncie Zosi w ramach zbiórki 1% przeznaczamy na rehabilitację oraz zajęcia terapeutyczne, postanowiliśmy zaczekać do stycznia na ponowne rozpatrzenie odrzuconego wniosku oraz dodatkowo postarać się o dofinansowanie w ramach wsparcia PFRONu. W końcu się uda!