W stronę Wielkiej Nocy

A jednak przed Wielkanocą zaliczyłyśmy z Zoszką SOR. Pojawiła się powtórka z brzuszkiem i tym razem lekarskie oko okazało się niezbędne. Pięć godzin piątkowych badań pozwoliło wykluczyć poważne choroby i jednocześnie wychwycić zaburzenia perystaltyki (między innymi ze względu na ograniczone możliwości ruchowe Zoszki - namacalny dowód na to, że rehabilitacja jest bardzo ważna. Bez niej byłoby zdecydowanie gorzej). Przy przestrzeganiu kilku reguł powinno być dobrze. 

Nawdychałyśmy się szpitalnej atmosfery. Chcąc nie chcąc wróciły wspomnienia sprzed pięciu lat, a Zosia musiała wytrzymać kilka nieprzyjemnych badań. Z wielką ulgą wróciłyśmy do domu.

Bardzo pozytywnym zaskoczeniem był personel oddziału. Mimo tłumu, hałasu, pośpiechu, mnóstwa badań do wykonania "na cito", wszyscy byli bardzo życzliwi, pomocni i kompetentni. Od lekarza, przez pielęgniarki i pielęgniarzy, po panie dbające o czystość. A jednak da się! Wszystko zależy od ludzi i ich nastawienia. Bardzo miła odmiana!

Zoszka dotarła do Wielkanocy niedospana i lekko marudna, ale co najważniejsze - zdrowa z tendencją wzrostową jeśli chodzi o uśmiech ☺:

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzymy Wam dużo radości i poczucia, że Wasze życie ma sens, zwłaszcza gdy bywa ostro pod górkę.
Niech nie zabraknie odwagi i sił, aby wszelkie trudne sprawy odprawić daleko, daleko.
I jeszcze nadziei, że kiedyś będzie zupełnie dobrze.

Niech ta Wielkanoc będzie dla Was pięknym, rodzinnym czasem!