Trudne emocje

No i wkroczyliśmy na grząski teren trudnych Zoszkowych emocji. Nie jest łatwo. Zosia jest baaardzo marudna od jakiegoś czasu. Wiele umiejętności, które udało nam się wypracować zanikają lub są okraszone wrzaskiem połączonym z totalnym buntem. Bardzo ciężko jest Zosię uspokoić. Krzyczy naprawdę solidnie lub włącza jej się wielogodzinna maruda. Myślę, że dotarło do niej, że Franio jest z nami na stałe. I mimo, że Franuś jest niemowlakiem bardzo spokojnym, nawet niewielki jego płacz Zosia znosi źle. Dodatkowo zasypia niespokojnie, o drzemce nie ma mowy, mimo, że jest ewidentnie bardzo zmęczona i sen bardzo by się jej przydał. Wróciło ssanie palca w dzień, z czym na nowo musimy walczyć (w nocy zaszyty rękawek spełnia swoje zadanie na szczęście). Najtrudniejszy jest krzyk, trudny do załagodzenia, który pojawia się w wielu sytuacjach. Dopada mnie wtedy totalne poczucie bezradności. 

Nie ma wyjścia, trzeba przetrwać ten niełatwy czas i cieszyć się krótkimi chwilami, gdy Zosia chce się przytulać, daje buziaki i głaszcze Frania. Będzie lepiej!

Dzisiaj po południu wydarzyło się coś wydawałoby się niemożliwego. Zoszka zasnęła leżąc przytulona do mnie na kanapie. Ja odpłynęłam razem z nią. Franek też padł. I Tata. Przespaliśmy tak całą bandą dwie godziny! Po wczorajszym ciężkim dniu - niezły zastrzyk energetyczny J

A po uciętej drzemce znowu pojawiła się radosna, kochana Zosia, za którą bardzo ostatnio tęskniliśmy J